دعای جوشن کبیربسم الله الرحمن الرحيمبه نام خداوند بخشاينده مهرباندر بلد الامین و مصباح
کفعمى است و آن مروى است از حضرت سید السّاجدین از
پدرش از جدّ بزرگوارش حضرت رسول صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ
اَجْمَعین و این دعا را جبرئیل علیه السلام آورد براى پیغمبر صَلَّى اللَّهِ
عَلِیهِ وَ آله در یکى از غزوات در حالى که بر تن آن حضرت جوشن گرانى بود که
سنگینى آن بدن مبارکش را به درد آورده بود پس جبرئیل عرض کرد که یا محمّد
پروردگارت تو را سلام مى رساند و مى فرماید که بکنْ این جوشن را و بخوان این
دعا را که او امان است از براى تو و امّت تو . پس شرحى در فضیلت این دعا ذکر
فرموده که مقام نقل تمامش نیست از جمله آنکه هر که آن را بر کفن خویش نویسد حقّ تعالى حیا فرماید
که او را به آتش عذاب کند و
هر که آن را به نیت در اوّل ماه رمضان بخواند حقّ تعالى او را روزى فرماید لیلة
القدر و خلق فرماید براى او هفتاد هزار فرشته که تسبیح و تقدیس کنند خدا را و
ثوابش را براى او قرار دهند. پس فضیلت بسیار نقل کرده تا آنکه فرموده و هر که
بخواند او را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرماید حقّ تعالى جسد او را بر آتش
جهنّم و واجب فرماید براى او بهشت را و دو مَلَک بر او موکل فرماید که حفظ
کنند او را از معاصى و در امان خدا باشد مدّت حیوة خود و در آخر خبر است
که
جناب امام حسین علیه السلام فرمود وصیت کرد پدرم علىّ بن ابى طالب صَلَواتُ
اللّهِ عَلَیهِ به حفظ این دعا و آنکه بنویسم آن را بر کفن او و تعلیم کنم آن را
به اهل خود و ترغیب کنم ایشان را به خواندن آن و آن هزار اسم است و در آن است
اسم اعظم فقیر گوید که از این خبر دو چیز مُستفاد مى شود یکى استحباب نوشتن این
دعا به کفن چنانچه علامه بحرالعلوم عَطَّرَ اللّهُ مَرْقَدَهُ در دُرّه به آن
اشاره فرموده :دوّم استحباب خواندن این دعا در اوّل ماه رمضان و امّا خواندن آن در خصوص شبهاى
قدر در خبر ذکرى از آن نیست لیکن علاّمه مجلسى قَدَّسَ اللّهَ روُحَهُ در
زادالمعاد در ضمن اعمال شبهاى قدر فرموده و در بعضى از روایات وارد شده است که
دعاى جوشن کبیر را در هر یک از این سه شب بخوانند و کافیست فرمایش آن بزرگوار
ما را در این مقام اَحَلَّهُ اللّهُ دارَالسَّلامِ بالجمله این دعا صد فصل است
و هر فصلى مشتمل بر ده اسم الهى است و در آخر هر فصل باید گفت :سُبْحانَک یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ
یا رَبِّ
و در بلد الامین است که در اوّل هر فصل بِسْمِ اللّهِ بگوید و در آخرش :
سُبْحانَک یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ
النّارِ یارَبِّ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ یا أرْحَمَ الرّاحِمینَ
و آن دُعا این است :(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک یا اَللّهُ یا رَحْمنُ
یا رَحیمُ یا
کریمُ یاخدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى خدا اى بخشاینده اى مهربان اى بزرگوار اىمُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ
یا حَکیمُ سُبْحانَک یا لا اِلهَبرپا دارنده اى بزرگ اى قدیم اى دانا اى بردبار اى فرزانه منزهى تو اى
که معبودى جزاِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ
یا رَبِّ (2) یا سَیدَ
السّاداتِتو نیست فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار من (2) اى آقاى آقایانیا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ
یا وَلِىَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَاى اجابت کننده دعاها اى بالا برنده مرتبه ها اى صاحب هر نیکى اى آمرزندهالْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ
یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَگناهان اى دهنده خواسته ها اى پذیرنده توبه ها اى شنوندهالاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیاتِ یا دافِعَ الْبَلِیاتِ (3)
یا
خَیرَالْغافِرینَ یاصداها اى داناى اسرار پنهانى اى برطرف کننده بلاها (3) اى بهترین آمرزندگان اىخَیرَ الْفاتِحینَ یا خَیرَ النّاصِرینَ یا خَیرَ الْحاکمینَ
یا خَیرَ
الرّازِقینَبهترین گشایندگان اى بهترین یاران اى بهترین حاکمان اى بهترین روزى دهانیا خَیرَ الْوارِثینَ یا خَیرَ الْحامِدینَ
یا خَیرَ الذّاکرینَ یا خَیرَاى بهترین ارث بران اى بهترین ستایشگران اى بهترین
یادکنندگان اى بهترینالْمُنْزِلینَ یا خَیرَ الْمُحْسِنینَ (4)
یا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ یا
مَنْ لَهُفرو فرستندگان اى بهترین احسان کنندگان (4) اى
که عزت و زیبایى از آن اوست اى کهالْقُدْرَةُ وَالْکمالُ یا مَنْ لَهُ الْمُلْک وَالْجَلالُ
یا مَنْ هُوَ
الْکبیرُ الْمُتَعالُِنیرو و کمال از آن او است اى که پادشاهى و جلال از آن او است اى
که بزرگ و برتر او
استیا مُنْشِىءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ یا مَنْ هُوَ شَدیدُ الْمِحالِ
یا مَنْ هُوَاى پدید آرنده ابرهاى سنگین اى که او سخت
کیفر (یا سخت نیرو) است اى که اوسَریعُ الْحِسابِ یا مَنْ هُوَ شَدیدُ الْعِقابِ
یا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِدر حساب کشیدن سریع است اى که او در کیفر سخت است اى
که پاداش خوب نزد او استیا مَنْ عِنْدَهُ اُمُّ الْکتابِ (5) اَللّهُمَّ اِنّى
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا
حَنّانُ یااى که نزد او است مایه و اصل کتابها (5) خدایا از تو مى خواهم بحق نامت اى مهرپیشه
اىمَنّانُ یا دَیانُ یا بُرْهانُ یا سُلْطانُ
یا رِضْوانُ یا غُفْرانُ یا سُبْحانُ
یانعمت بخش اى پاداش دهنده اى دلیل و راهنما اى سلطان اى خوشنود اى آمرزنده اى منزه
اىمُسْتَعانُ یا ذَاالْمَنِّ وَالْبَیانِ (6)
یا مَنْ تَواضَعَ کلّ ُشَىْءٍ
لِعَظَمَتِهِ یا مَنِیاور اى صاحب نعمت و بیان (6) اى که هر چیزى در برابر عظمتش فروتن گشته اى
کهاسْتَسْلَمَ کلُّ شَىْءٍ لِقُدْرَتِهِ یا مَنْ ذَلَّ
کلُّ شَىْءٍ لِعِزَّتِهِ یا
مَنْ خَضَعَ کلُّهر چیز در برابر قدرتش تسلیم گردیده اى که هر چیزى در برابر عزت و شوکتش خوار گشته
اى که هر چیزشَىْءٍ لِهَیبَتِهِ یا مَنِ انْقادَ کلُّ شَىْءٍ مِنْ خَشْیتِهِ
یا مَنْ
تَشَقَّقَتِ الْجِبالُدر برابر هیبتش خاضع گردیده اى که هر چیزى از ترس او فرمانبردار و مطیعش گردیده اى
که کوههامِنْ مَخافَتِهِ یا مَنْ قامَتِ السَّمواتُ بِاَمْرِهِ
یا مَنِ اسْتَقَرَّتِ
الاْرَضُونَاز هراسش از هم شکافته اى که به امر او آسمانها برپا گشته اى
که زمینها به اذن او
در جاى خود مستقر گشتهبِاِذْنِهِ یا مَنْ یسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ
یا مَنْ لا یعْتَدى عَلى
اَهْلِ مَمْلَکتِهِاى که رعد به ستایش او غرِّش زند اى که بر اهل
کشور خود ستم
نکند(7) یا غافِرَ الْخَطایا یا کاشِفَ الْبَلایا
یا مُنْتَهَى الرَّجایا یا مُجْزِلَاى آمرزنده خطاها اى برطرف کننده بلاها اى منتهاى امیدها اى دهنده بزرگالْعَطایا یا واهِبَ الْهَدایا یا رازِقَ الْبَرایا
یا قاضِىَ الْمَنایا یا سامِعَعطاها اى بخشنده هدیه ها اى روزى ده بنده ها اى برآورنده آرزوها اى شنوندهالشَّکایا یا باعِثَ الْبَرایا یا مُطْلِقَ الاُْسارى (8)
یاذَاالْحَمْدِ
وَالثَّناَّءِشکایتها اى برانگیزنده مردمان اى رهاننده اسیران (8) اى صاحب ستایش و ثناءیا ذَاالْفَخْرِ وَاْلبَهاَّءِ یا ذَاالْمَجْدِ وَالسَّناَّءِ
یا ذَاالْعَهْدِ
وَالْوَفاَّءِ یااى داراى فخر و زیبایى اى صاحب مجد و بزرگى اى صاحب عهد و وفاءذَاالْعَفْوِ وَالرِّضاَّءِ یا ذَاالْمَنِّ وَالْعَطاَّءِ
یا ذَا الْفَصْلِ
وَالْقَضاَّءِ یا ذَاالْعِزِّاى داراى گذشت و رضا اى دارنده نعمت و عطاء اى
که در دست تو است فصل خصومات و داورى
اى داراى عزتوَالْبَقاَّءِ یا ذَاالْجُودِ وَالسَّخاَّءِ
یا ذَاالآلاَّءِ وَالنَّعْماَّءِ (9)
اَللّهُمَّ اِنّىو پایندگى اى صاحب جود و بخشش اى صاحب دهشها و نعمت ها (9) خدایا از تواَسْئَلُک بِاسْمِک یا مانِعُ یا دافِعُ یا رافِعُ
یا صانِعُ یا نافِعُ یا سامِعُ
یامى خواهم به حق نامت اى مانع اى برطرف کننده اى بالا برنده اى سازنده اى سود رسان
اى شنوا اىجامِعُ یا شافِعُ یا واسِعُ یا مُوسِعُ (10)
یا صانِعَ کلِّ مَصْنُوعٍ یا خالِقَگردآورنده اى شفاعت پذیر اى فراخ رحمت اى وسعت بخش (10) اى سازنده هر ساخته اى
آفرینندهکلِّ مَخْلُوقٍ یا رازِقَ کلِّ مَرْزُوقٍ
یا مالِک کلِّ مَمْلُوک یا کاشِفَ
کلِّهر آفریده اى روزى ده هر روزى خور اى مالک هر مملوک اى غمزداى هر غمزده اى دلگشاى
هرمَکرُوبٍ یا فارِجَ کلِّ مَهْمُومٍ یا راحِمَ
کلِّ مَرْحُومٍ یا ناصِرَ کلِّاندوهگین اى رحمت بخش هر رحمت خواه اى یاور هرمَخْذُولٍ یا ساتِرَ کلِّ مَعْیوبٍ یا مَلْجَأَ
کلِّ مَطْرُودٍ (11) یا عُدَّتى
عِنْدَهر بى یاور اى عیب پوش هر معیوب اى پناه هر آواره (11) اى ذخیره هنگامشِدَّتى یا رَجاَّئى عِنْدَ مُصیبَتى یا مُونِسى عِنْدَ وَحْشَتى
یاسختى من اى امید من در برابر پیش آمدهاى ناگوار اى همدم من هنگام ترس و وحشت اىصاحِبى عِنْدَ غُرْبَتى یا وَلِیى عِنْدَ نِعْمَتى
یا غِیاثى عِنْدَ کرْبَتى یارفیق من در غربتم اى صاحب اختیار من در نعمتم اى فریادرس من در غم و اندوه اىدَلیلى عِنْدَ حَیرَتى یا غَناَّئى عِنْدَ افْتِقارى
یا مَلْجَائى عِنْدَدلیل و راهنمایم هنگام سرگردانى اى توانگرى من هنگام ندارى اى پناه من هنگاماضْطِرارى یا مُعینى عِنْدَ مَفْزَعى (12)
یا عَلاّمَ الْغُیوبِ یا غَفّارَدرماندگى اى کمک کارم در بیچارگى و پریشانى (12) اى بخوبى داناى بر هر نادیدنى اى
بسیار آمرزندهالذُّنُوبِ یا سَتّارَ الْعُیوبِ یا کاشِفَ الْکرُوبِ
یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یاگناهان اى پرده پوش بر عیوب بندگان اى غمزداى غمها اى گرداننده دلها اىطَبیبَ الْقُلُوبِ یا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ
یا اَنیسَ الْقُلُوبِ یا مُفَرِّجَ
الْهُمُومِ یاطبیب دلها اى نوربخش دلها اى همدم دلها اى زداینده اندوهها اىمُنَفِّسَ الْغُمُومِ (13) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاْسمِک یا جَلیلُ یا
جَمیلُ یاغمگشاى غمها (13) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى بزرگوار اى زیبا اىوَکیلُ یا کفیلُ یا دَلیلُ یا قَبیلُ یا مُدیلُ
یا مُنیلُ یا مُقیلُ یا مُحیلُکارگزار اى عهده دار اى راهنما اى پذیرنده اى دولت دهنده اى عطا بخشنده اى درگذرنده
اى نیرودهنده (تغییر دهنده )(14) یا دَلیلَ الْمُتَحَیرینَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ
یا صَریخَ(14) اى راهنماى سرگردانان اى فریادرس فریادخواهان اى دادرسالْمُسْتَصْرِخینَ یا جارَ الْمُسْتَجیرینَ
یا اَمانَ الْخاَّئِفینَ یا عَوْنَدادخواهان اى پناه پناه جویان اى امان بخش ترسناکان اى
کمکالْمُؤْمِنینَ یا راحِمَ الْمَساکینَ یا مَلْجَأَ الْعاصینَ
یا غافِرَ
الْمُذْنِبینَ یامؤ منان اى رحم کننده مسکینان اى پناه عاصیان اى آمرزنده گناهکاران اىمُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّینَ (15) یا ذَاالْجُودِ وَالاِْحْسانِ
یا ذَاالْفَضْلِاجابت کننده دعاى درماندگان (15) اى داراى بخشندگى و احسان اى صاحب فضلوَالاِْمْتِنانِ یا ذَاالاْمْنِ وَالاْمانِ
یا ذَاالْقُدْسِ وَالسُّبْحانِ یا
ذَاالْحِکمَةِو نعمت اى مایه امن و امان اى داراى پاکى
و پاکیزگى اى صاحب فرزانگىوَالْبَیانِ یا ذَا الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ
یا ذَاالْحُجَّةِ وَالْبُرْهانِ یا
ذَاالْعَظَمَةِو بیان اى صاحب رحمت و خوشنودى اى داراى حجت و دلیل و برهان اى خداوند عظمتوَالسُّلْطانِ یا ذَاالرَّأْفَةِ وَالْمُسْتَعانِ
یا ذَاالعَفْوِ وَالْغُفْرانِ
(16) یا مَنْو سلطنت اى دارنده راءفت و اى یاور بندگان اى صاحب بخشندگى و آمرزش (16) اى
کههُوَ رَبُّ کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ اِلهُ
کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ خالِقُ
کلِّ شَىْءٍپروردگار هر چیز او است اى که معبود هر چیز او است اى
که آفریننده هر چیز او استیا مَنْ هُوَ صانِعُ کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ قَبْلَ
کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ
بَعْدَ کلِّاى که سازنده هر چیز او است اى که او پیش از هر چیز بوده و اى
که او پس از هرشَىْءٍ یا مَنْ هُوَ فَوْقَ کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ عالِمٌ بِکلِّ شَىْءٍ
یا
مَنْ هُوَچیز خواهد بود و اى که او برتر از هر چیز است اى
که او به هر چیز دانا است اى که اوقادِرٌ عَلى کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ هُوَ یبْقى وَیفْنى
کلّ ُشَىْءٍ (17)
اَللّهُمَّ اِنّىبه هر چیزى توانا است اى که تنها او بماند و هر چیز دیگر فانى گردد (17) خدایا از
تواَسْئَلُک بِاسْمِک یا مُؤْمِنُ یا مُهَیمِنُ
یا مُکوِّنُ یا مُلَقِّنُ یا
مُبَینُ یامى خواهم بحق نامت اى امان ده اى مسلط بر هر چیز اى وجود آرنده اى
یاد دهنده اى
آشکار کننده اىمُهَوِّنُ یا مُمَکنُ یا مُزَینُ یا مُعْلِنُ
یا مُقَسِّمُ (18) یا مَنْ هُوَ
فى مُلْکهِآسان کننده اى امکان ده در کارها اى زیوربخش اى آشکار
کننده اى تقسیم کننده (18) اى
که در فرمانروایىمُقیمٌ یا مَنْ هُوَ فى سُلْطانِهِ قَدیمٌ
یا مَنْ هُو فى جَلالِهِ عَظیمٌ یا مَنْپابرجا است اى که در سلطنت و پادشاهیش قدیم و دیرینه است اى
که در جلالت و شوکت
بزرگى اى کههُوَ عَلى عِبادِهِ رَحیمٌ یا مَنْ هُوَ بِکلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ
یا مَنْ هُوَ بِمَنْبر بندگان خویش مهربانى اى که به هر چیز دانایى اى
که نسبت به نافرمان خودعَصاهُ حَلیمٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ
کریمٌ یا مَنْ هُوَ فى صُنْعِهِ حَکیمٌ
یابردبارى اى که به امیدوار خود بخشنده و بزرگوارى اى
که در آفرینش و ساختنت فرزانه
اى (یا محکم کارى ) اىمَنْ هُوَ فى حِکمَتِهِ لَطیفٌ یا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ قَدیمٌ (19)
یا مَنْ لاکه در عین فرزانگى (یا محکم کارى ) مهربانى (یا نرمکارى ) اى
که در لطف خود دیرینه
اى (19) اى کهیرْجى اِلاّ فَضْلُهُ یا مَنْ لا یسْئَلُ اِلاّ عَفْوُهُ
یا مَنْ لا ینْظَرُ
اِلاّ بِرُّهُ یاامیدى نیست جز به نیکى او اى که درخواست نشود جز گذشتش اى
که چشم داشتى نیست جز به
نیکى اواىمَنْ لا یخافُ اِلاّ عَدْلُهُ یا مَنْ لا
یدُومُ اِلاّ مُلْکهُ یا مَنْ لا
سُلْطانَ اِلاّکه ترسى نیست جز از عدل او اى که جاوید نمى ماند جز فرمانروایى و ملک او اى
که
سلطنت و قدرتى نیست جزسُلْطانُهُ یا مَنْ وَسِعَتْ کلَّ شَىْءٍ رَحْمَتُهُ
یا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ
غَضَبَهُسلطنت او اى که رحمتش همه چیز را فراگرفته اى
که رحمتش بر خشمش پیشى جستهیا مَنْ اَحاطَ بِکلِّ شَىْءٍ عِلْمُهُ یا مَنْ لَیسَ اَحَدٌ مِثْلَهُ (20)
یا
فارِجَاى که علمش بر همه چیز احاطه کرده اى که مانندش هیچکس نخواهد بود (20) اى دلگشاىالْهَمِّ یا کاشِفَ الْغَمِّ یا غافِرَ الذَّنْبِ
یا قابِلَ التَّوْبِ یا خالِقَ
الْخَلْقِ یااندوه اى غمزداى اى آمرزنده گناه اى توبه پذیر اى آفریننده اىصادِقَ الْوَعْدِ یا مُوفِىَ الْعَهْدِ یا عالِمَ السِّرِّ
یا فالِقَ الْحَبِّ یا
رازِقَراست وعده اى وفادار پیمان اى داناى اسرار نهان اى شکافنده دانه اى روزى دهالاْنامِ (21) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا عَلِىُّ یا وَفِىُّ یا
غَنِىُّ یابندگان (21) خدایا از تو خواهم به حق نامت اى والا اى با وفا اى توانگر اى بى نیاز
مطلق اىمَلِىُّ یا حَفِىُّ یا رَضِىُّ یا زَکىُّ
یا بَدِىُّ یا قَوِىُّ یا وَلِىُّ (22)
یا مَنْمهربان اى پسندیده (یا دوستدار) اى پاکیزه اى پدید آرنده اى نیرومند اى سرپرست (22)
اى کهاَظْهَرَ الْجَمیلَ یا مَنْ سَتَرَ الْقَبیحَ
یا مَنْ لَمْ یؤ اخِذْ بِالْجَریرَةِ
یا مَنْ لَمْکار نیک را آشکار کنى و اى که کار زشت را پنهان
کنى اى که کسى را به گناه نگیرى اى
که پردهیهْتِک السِّتْرَ یا عَظیمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ
یا واسِعَ
الْمَغْفِرَةِ یاکس ندرى اى بزرگ گذشت اى نیکو درگذر اى پهناور آمرزش اىباسِطَ الْیدَینِ بِالرَّحْمَةِ یا صاحِبَ
کلِّ نَجْوى یا مُنْتَهى کلِّ شَکوىگشاده دو دست (فضلش ) به رحمت اى مطلع از سخن سرى و راز اى منتهاى هر شکایت(23) یا ذَاالنِّعْمَةِ السّابِغَةِ یا ذَاالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ
یا
ذَاالْمِنَّةِ السّابِقَةِ یا(23) اى صاحب نعمت فراوان و اى داراى رحمت پهناور اى صاحب احسان پیشین اىذَاالْحِکمَةِ الْبالِغَةِ یا ذَاالْقُدْرَةِ الْکامِلَةِ
یا ذَاالْحُجَّةِ
الْقاطِعَةِ یاداراى حکمت رسا اى داراى نیروى کامل اى صاحب برهان و دلیل قاطع و برنده اىذَاالْکرامَةِ الظّاهِرَةِ یا ذَاالْعِزَّةِ الدّاَّئِمَةِ
یا ذَاالْقُوَّةِ
الْمَتینَةِ یا ذَاصاحب بزرگوارى هویدا اى صاحب عزت جاویدان اى صاحب نیروى محکم اى داراىالْعَظَمَةِ الْمَنیعَةِ (24) یا بَدیعَ السَّمواتِ
یا جاعِلَ الظُّلُماتِ یا
راحِمَعظمت ارجمند (24) اى پدید آرنده آسمانها اى قرار دهنده تاریکیها اى ترحم
کنندهالْعَبَراتِ یا مُقیلَ الْعَثَراتِ یا ساتِرَ الْعَوْراتِ
یا مُحْیىَ الاْمْواتِ
یابه اشکهاى دیده ها اى درگذرنده لغزشها اى پرده پوش بر عیبها اى زنده
کننده مردگان
اىمُنْزِلَ الاْیاتِ یا مُضَعِّفَ الْحَسَناتِ
یا ماحِىَ السَّیئاتِ یا شَدیدَفرو فرستنده آیات اى دو چندان کن حسنات اى محو
کننده بدیها اى سخت گیرندهالنَّقِماتِ (25) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا مُصَوِّرُ یا مُقَدِّرُ
یا مُدَبِّرُانتقامها (25) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى صورت آفرین اى اندازه گیر اى
تدبیر کنندهیا مُطَهِّرُ یا مُنَوِّرُ یا مُیسِّرُ یا مُبَشِّرُ
یا مُنْذِرُ یا مُقَدِّمُ یا
مُؤَخِّرُاى پاک کننده اى روشنى بخش اى آسان کننده اى مژده ده اى بیم ده اى پیش انداز اى پس
انداز(26) یا رَبَّ الْبَیتِ الْحَرامِ یا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرامِ
یا رَبَّ
الْبَلَدِ الْحَرامِ(26) اى پروردگار خانه محترم (کعبه ) اى پروردگار ماه حرام اى پروردگار شهر محترم
(مکه )یا رَبَّ الرُّکنِ وَالْمَقامِ یا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ
یا رَبَّ
الْمَسْجِدِاى پروردگار رکن و مقام اى پروردگار مشعرالحرام اى پروردگار مسجدالْحَرامِ یا رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرامِ
یا رَبَّ النُّورِ وَالظَّلامِ یا رَبَّ
التَّحِیةِالحرام اى پروردگار قسمت حل و حرم (در سرزمین حجاز) اى پروردگار روشنى و تاریکى اى
پروردگار تحیتوَالسَّلامِ یا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِى الاْنامِ (27)
یا اَحْکمَ الْحاکمینَ یا
اَعْدَلَو درود اى پروردگار نیرو در خلق (27) اى داورترین داوران اى دادرس ترینالْعادِلینَ یا اَصْدَقَ الصّادِقینَ یا اَطْهَرَ الطّاهِرینَ
یا اَحْسَنَدادگران اى راستگوترین راستگویان اى پاکیزه ترین پاکان اى بهترینالْخالِقینَ یا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ
یا
اَبْصَرَالنّاظِرینَآفرینندگان اى سریعترین حساب رسان اى شنواترین شنوایان اى بیناترین بینندگانیا اَشْفَعَ الشّافِعینَ یا اَکرَمَ الاْکرَمینَ (28)
یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ
لَهُ یااى بهترین شفیعان اى بزرگوارترین کریمان (28) اى پشتیبان
کسى که پشتیبان ندارد اىسَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ
یا حِرْزَ مَنْ لا
حِرْزَ لَهُ یاپشتوانه آن کس که پشتوانه ندارد اى ذخیره آن
کس که ذخیره ندارد اى پناه آن کس که
پناهى ندارد اىغِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ یا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ
یا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ
لَهُ یافریادرس آنکس که فریادرس ندارد اى افتخار آن
کس که مایه افتخارى ندارد اى عزت آنکس
که عزتى ندارد اىمُعینَ مَنْ لا مُعینَ لَهُ یا اَنیسَ مَنْ لا اَنیسَ لَهُ
یا اَمانَ مَنْ لا
اَمانَ لَهُکمک آنکس که کمکى ندارد اى همدم آنکس که همدمى ندارد اى امان بخش آنکس
که امانى
ندارد(29) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا عاصِمُ یا قائِمُ یا داَّئِمُ یا
راحِمُ یا(29) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پابرجا اى جاویدان اى رحم
کننده
اىسالِمُ یا حاکمُ یا عالِمُ یا قاسِمُ یا قابِضُ
یا باسِطُ (30) یا عاصِمَ مَنِسلامت بخش اى حاکم اى دانا اى تقسیم کننده اى تنگ گیر اى گشایش بخش (30) اى نگهدار
کسى کهاسْتَعْصَمَهُ یا راحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ
یا غافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یا
ناصِرَ مَنِنگهداریش خواهد اى رحم کننده کسى که ترحمش خواهد اى آمرزنده
کسى که از او آمرزش
خواهد اى یاور کسى کهاسْتَنْصَرَهُ یا حافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ
یا مُکرِمَ مَنِ اسْتَکرَمَهُ یا
مُرْشِدَاز او یارى طلبد اى نگهدار کسى که از او نگهدارى خواهد اى اکرام
کننده کسى که از او
بزرگوارى خواهد اى راهنماىمَنِ اسْتَرْشَدَهُ یا صَریخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ
یا مُعینَ مَنِ اسْتَعانَهُ یاکسى که از او ره جوید اى دادرس کسى که از او دادرسى خواهد اى
کمک کار کسى که کمکش
خواهد اىمُغیثَ مَنِ اسْتَغاثَهُ (31) یا عَزیزاً لا
یضامُ یا لَطیفاً لا یرامُ یا
قَیوماًفریاد رس کسى که به فریادرسیش خواند (31) اى عزیزى
که ذلت نپذیرد اى لطیفى که دست
انداز کسى واقع نگردد اى پایندهلا ینامُ یا دائِماً لا یفُوتُ یا حَیاً لا
یمُوتُ یا مَلِکاً لا یزُولُ یا
باقِیاً لاکه خواب ندارد اى جاویدانى که از دست نرود اى زنده اى
که نمیرد اى پادشاهى که
سلطنتش زوال ندارد اى ماندگارىیفْنى یا عالِماً لا یجْهَلُ یا صَمَداً لا
یطْعَمُ یا قَوِیاً لا یضْعُفُکه نیستى ندارد اى دانایى که نادانى ندارد اى بى نیازى
که خوراک نخواهد اى نیرومندى
که سستى نپذیرد(32) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا اَحَدُ یا واحِدُ یا شاهِدُ یا
ماجِدُ یا(32) خدایا از تو خواهم به حق نامت اى یکتا اى
یگانه اى گواه اى بزرگوار اىحامِدُ یا راشِدُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا ضاَّرُّ
یا نافِعُ (33) یا اَعْظَمَ مِنْستوده اى رهنما اى برانگیزنده اى ارث برنده اى زیان بخش اى سودرسان (33) اى بزرگتر
ازکلِّ عَظیمٍ یا اَکرَمَ مِنْ کلِّ کریمٍ یا اَرْحَمَ مِنْ
کلِّ رَحیمٍ یا
اَعْلَمَ مِنْهر بزرگى اى بزرگوارتر از هر بزرگوارى اى مهربانتر از هر مهربانى اى داناتر ازکلِّ عَلیمٍ یا اَحْکمَ مِنْ کلِّ حَکیمٍ
یا اَقْدَمَ مِنْ کلِّ قَدیمٍ یا
اَکبَرَ مِنْ کلِّهر دانا اى فرزانه تر از هر فرزانه اى جلوتر از هر قدیمى اى بزرگتر از هرکبیرٍ یا اَلْطَفَ مِنْ کلِّ لَطیفٍ یا اَجَلَّ مِن
کلِّ جَلیلٍ یا اَعَزَّ مِنْ
کلِّبزرگ اى با لطف تر از هر لطف دارى اى والاتر از هر والایى اى عزیزتر از هرعَزیزٍ (34) یا کریمَ الصَّفْحِ یا عَظیمَ الْمَنِّ
یا کثیرَ الْخَیرِ یا قَدیمَعزیزى (34) اى بزرگوار چشم پوش اى بزرگ نعمت بخش اى پر خیر اى دیرینهالْفَضْلِ یا داَّئِمَ اللُّطْفِ یا لَطیفَ الصُّنْعِ
یا مُنَفِّسَ الْکرْبِ یا
کاشِفَبخشش اى جاوید لطف اى دقیق صنعت اى زداینده اندوه اى برطرف
کنندهالضُّرِّ یا مالِک الْمُلْک یا قاضِىَ الْحَقِّ (35)
یا مَنْ هُوَ فى عَهْدِهِ
وَفِىُّگرفتارى اى فرمانرواى عالم هستى اى حاکم بر حق (35) اى
که در پیمانش وفاداریا مَنْ هُوَ فى وَفاَّئِهِ قَوِىُّ یا مَنْ هُوَ فى قُوَّتِهِ عَلِىُّ
یا مَنْ
هُوَ فىو اى که در وفا کردن به پیمانش نیرومند است اى
که در نیرومندیش بلند مرتبه است اى
که درعُلُوِّهِ قَریبٌ یا مَنْ هُوَ فى قُرْبِهِ لَطیفٌ
یا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ شَریفٌ
یاعین بلند مرتبه اى نزدیک است اى که در عین نزدیکى دقیق است اى
که در عین دقت
بزرگوار است اىمَنْ هُوَ فى شَرَفِهِ عَزیزٌ یا مَنْ هُوَ فى عِزِّهِ عَظیمٌ
یا مَنْ هُوَ فىکه در عین بزرگوارى با عزت است اى که در عین عزت با عظمت است اى
که در عینعَظَمَتِهِ مَجیدٌ یا مَنْ هُوَ فى مَجْدِهِ حَمیدٌ
(36) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکعظمتش برجسته است اى که در عین برجستگى ستوده است (36) خدایا از تو خواهمبِاسْمِک یا کافى یا شافى یا وافى یا مُعافى
یا هادى یا داعى یابه حق نامت اى کفایت کننده اى شفا دهنده اى وفادار اى تندرستى بخش اى رهنما اى
خواننده اىقاضى یا راضى یا عالى یا باقى (37) یا مَنْ
کلُّ شَىْءٍ خاضِعٌ لَهُ یاداور اى راضى اى والا مرتبه اى باقى (37) اى
که هر چیز در برابرش سر تعظیم فرود
آورد اىمَنْ کلُّ شَىْءٍ خاشِعٌ لَهُ یا مَنْ کلُّ شَىْءٍ
کاَّئِنٌ لَهُ یا مَنْ کلُّ
شَىْءٍکه هر چیز در برابرش رام گشته اى که هر چه در عالم موجود است از آن اوست اى
که هر
چه هستمَوْجُودٌ بِهِ یا مَنْ کلُّ شَىْءٍ مُنیبٌ اِلَیهِ
یا مَنْ کلُّ شَىْءٍ
خاَّئِفٌ مِنْهُ یابوجود او موجود است اى که هر چیزى بسوى او بازگردد اى
که هر چیزى از او اندیشه دارد
اىمَنْ کلُّ شَىْءٍ قاَّئِمٌ بِهِ یا مَنْ کلُّ شَىْءٍ صاَّئِرٌ اِلَیهِ
یا مَنْ
کلُّ شَىْءٍکه هر چیزى به او پایدار است اى که هر چیزى بسوى او برگردد اى
که هر چیزیسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یا مَنْ کلُّ شَىْءٍ هالِک اِلاّ وَجْهَهُ (38)
یا مَنْ لا
مَفَرَّ اِلاّبه ستایش او تسبیح گوید اى که هر چیز نابود شود جز ذات او (38) اى
که گریزگاهى نیست
جزاِلَیهِ یا مَنْ لا مَفْزَعَ اِلاّ اِلَیهِ
یا مَنْ لا مَقْصَدَ اِلاّ اِلَیهِ
یا مَنْ لا مَنْجابسوى او اى که پناهگاهى نیست جز بسوى او اى
که مقصدى نیست جز درگاهش اى که راه
نجاتى از (عذاب و قهر)مِنْهُ اِلاّ اِلَیهِ یا مَنْ لا یرْغَبُ اِلاّ اِلَیهِ
یا مَنْ لا حَوْلَ وَلا
قُوَّةَ اِلاّ بِهِ یااو نیست جز خود او اى که رغبت و اشتیاقى نباشد جز به درگاه او اى
که جنبش و نیرویى
نیست مگر بوسیله او اىمَنْ لا یسْتَعانُ اِلاّ بِهِ یا مَنْ لا
یتَوَکلُ اِلاّ عَلَیهِ یا مَنْ لا
یرْجى اِلاّ هُوَکه کمک نجوید جز به او اى که توکل نشود جز بر او اى
که امیدوار نتوان بود جز به اویا مَنْ لا یعْبَدُ اِلاّ هُوَ (39) یا خَیرَ الْمَرْهُوبینَ
یا خَیرَ
الْمَرْغُوبینَ یااى که پرستش نشود جز او (39) اى بهترین کسى
که خلق از او ترسند اى بهترین مایه شوق
و آرزو اىخَیرَ الْمَطْلُوبینَ یا خَیرَ الْمَسْئُولینَ
یا خَیرَ الْمَقْصُودینَ یا
خَیرَبهترین جویا شدگان اى بهترین خواسته شدگان اى بهترین مقصود خلق اى بهترینالْمَذْکورینَ یا خَیرَ الْمَشْکورینَ یا خَیرَ الْمَحْبُوبینَ
یا خَیرَیاد شدگان اى بهترین سپاس شدگان اى بهترین دوستان اى بهترینالْمَدْعُوّینَ یا خَیرَ الْمُسْتَأْنِسینَ (40) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یاخوانده شدگان اى بهترین همدمان (40) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اىغافِرُ یا ساتِرُ یا قادِرُ یا قاهِرُ یا فاطِرُ
یا کاسِرُ یا جابِرُ یا ذاکرُ یاآمرزنده اى پرده پوش اى توانا اى قاهر اى آفریننده اى شکننده اى بهم پیوند دهنده اى
یادآورنده اىناظِرُ یا ناصِرُ (41) یا مَنْ خَلَقَ فَسَوّى
یا مَنْ قَدَّرَ فَهَدى یا مَنْبیننده اى یارى دهنده (41) اى که آفرید و بیاراست اى
که اندازه گرفت و راهنمایى کرد
اى کهیکشِفُ الْبَلْوى یا مَنْ یسْمَعُ النَّجْوى
یا مَنْ ینْقِذُ الْغَرْقى یا مَنْبرطرف کند گرفتارى را اى که بشنود سخن درگوشى را اى
که نجات دهد غریق را اى کهینْجِى الْهَلْکى یا مَنْ یشْفِى الْمَرْضى
یا مَنْ اَضْحَک وَاَبْکى یا مَنْبرهاند هلاک شده را اى که شفا دهد بیمار را اى
که بخنداند و بگریاند اى کهاَماتَ وَاَحْیى یا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَینِ الذَّکرَ وَالاُْنْثى (42)
یا مَنْ
فىِبمیراند و زنده کند اى که آفرید دو جفت نر و ماده (42) اى
که هم درالْبَرِّ وَالْبَحْرِ سَبیلُهُ یا مَنْ فِى الاْفاقِ ایاتُهُ
یا مَنْ فِى الاْیاتِ
بُرْهانُهُخشکى و هم در دریا راه رسیدن به او هست اى
که در سراسر گیتى نشانه هاى او هست اى که
در این نشانه ها برهان او موجود استیا مَنْ فِى الْمَماتِ قُدْرَتُهُ یا مَنْ فِى الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ
یا مَنْ فِى
الْقِیمَةِاى که در مردن نشانه قدرت او است اى که در گورها پند او است اى
که در روز قیامت نیزمُلْکهُ یا مَنْ فِى الْحِسابِ هَیبَتُهُ
یا مَنْ فِى الْمیزانِ قَضاَّئُهُ یا
مَنْ فِىسلطنت او است اى که در حساب آن روز هیبت دارد اى
که در پاى میزان حکم و داورى او
است اى که درالْجَنَّةِ ثَوابُهُ یا مَنْ فِى النّارِ عِقابُهُ (43)
یا مَنْ اِلَیهِ یهْرَبُ
الْخاَّئِفُونَبهشت پاداش نیک او است اى که در دوزخ شکنجه او است (43) اى
که به سویش گریزند
ترسناکانیا مَنْ اِلَیهِ یفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یا مَنْ اِلَیهِ
یقْصِدُ الْمُنیبُونَ
یا مَنْ اِلَیهِاى که به او پناه برند گنهکاران اى که او را مقصود قرار دهند بازآیندگان اى
که بسوى
اویرْغَبُ الزّاهِدُونَ یا مَنْ اِلَیهِ یلْجَاءُ الْمُتَحَیرُونَ
یا مَنْ بِهِ
یسْتَاءْنِسُروند پارسایان اى که بدو پناه برند سرگردانان اى
که به او همدم شوندالْمُریدُونَ یا مَنْ بِه یفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ
یا مَنْ فى عَفْوِهِ یطْمَعُخواستاران اى که به دوستیش افتخار کنند دوستان اى
که در گذشت او طمع دارندالْخاَّطِئُونَ یا مَنْ اِلَیهِ یسْکنُ الْمُوقِنُونَ
یا مَنْ عَلَیهِ
یتَوَکلُخطاکاران اى که به ذکر او آرامش پذیرد دل
یقین داران اى که بر او توکل کنندالْمُتَوَکلُونَ (44)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا حَبیبُ یا طَبیبُ
یاتوکل کنندگان (44) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى محبوب دلها اى طبیب دردها اى
نزدیک اىقَریبُ یا رَقیبُ یا حَسیبُ یا مَُهیبُ یا مُثیبُ
یا مُجیبُ یا خَبیرُ یامراقب کار بندگان اى حساب نگهدار اى با هیبت اى پاداش نیک دهنده اى اجابت
کننده اى
آگاه اىبَصیرُ (45)یا اَقَرَبَ مِنْ کلِّ قَریبٍ
یا اَحَبَّ مِنْ کلِّ حَبیبٍ یا
اَبْصَرَبینا (45) اى نزدیکتر از هر نزدیک اى محبوبتر از هر محبوب اى بیناترمِنْ کلِّ بَصیرٍ یا اَخْبَرَ مِنْ کلِّ خَبیرٍ
یا اَشْرَفَ مِنْ کلِّ شَریفٍ یا
اَرْفَعَاز هر بینا اى آگاه تر از هر آگاه اى شریفتر از هر شریف اى برترمِنْ کلِّ رَفیعٍ یا اَقْوى مِنْ کلِّ قَوِی
یا اَغْنى مِنْ کلِّ غَنِىٍّ یا
اَجْوَدَاز هر بلند مرتبه اى نیرومندتر از هر نیرومند اى توانگرتر از هر توانگر اى بخشنده
ترمِنْ کلِّ جَوادٍ یا اَرْاَفَ مِنْ کلِّ رَؤُفٍ (46)یا غالِباً غَیرَ مَغْلُوبٍ
یااز هر بخشنده اى مهربانتر از هر مهربان (46) اى پیروزى
که هرگز مغلوب نگردد اىصانِعاً غَیرَ مَصْنُوعٍ یا خالِقاً غَیرَ مَخْلُوقٍ
یا مالِکاً غَیرَ مَمْلُوک یاسازنده اى که مصنوع کسى نیست اى آفریننده اى
که کسى او را نیافریده اى مالکى که
مملوک کسى نیست اىقاهِراً غَیرَ مَقْهُورٍ یا رافِعاً غَیرَ مَرْفُوعٍ
یا حافِظاً غَیرَ مَحْفُوظٍ
یاچیره شکست ناپذیر اى بلند مرتبه که بلندى را
کسى به او نداده اى نگهدارنده اى که
نگهدارى ندارد اىناصِراً غَیرَ مَنْصُورٍ یا شاهِداً غَیرَ غاَّئِبٍ
یا قَریباً غَیرَ بَعیدٍ
(47)یایاورى که کسش یارى نکند اى حاضرى که پنهانى ندارد اى نزدیکى
که دور نشود (47) اىنُورَ النُّورِ یا مُنَوِّرَ النُّورِ یا خالِقَ النُّورِ
یا مُدَبِّرَ النُّورِ یا
مُقَدِّرَ النُّورِروشنى نور این روشنى ده نور اى خالق نور و روشنى اى تدبیر
کننده نور اى اندازه گیر
نوریا نُورَ کلِّ نُورٍ یا نُورا قَبْلَ کلِّ نُورٍ
یا نُورا بَعْدَ کلِّ نُورٍ یا
نُوراًاى روشنى هر نور اى روشنى پیش از هر نور و اى روشنى پس از هر نور اى روشنىفَوْقَ کلِّ نُورٍ یا نُوراً لَیسَ کمِثْلِهِ نُورٌ (48)یا مَنْ عَطاَّئُهُ
شَریفٌ یابالاى هر نور اى نورى که مانندش نورى نیست (48) اى
که عطا و بخشش شریف و ارجمند است
اىمَنْ فِعْلُهُ لَطیفٌ یا مَنْ لُطْفُهُ مُقیمٌ
یا مَنْ اِحْسانُهُ قَدیمٌ یا مَنْ
قَوْلُهُکه کارش دقیق است اى که لطفش پایدار است اى
که احسانش دیرینه است اى که گفتارشحَقُّ یا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ
یا مَنْ عَذابُهُ عَدْلٌ یا
مَنْحق است اى که وعده اش راست است اى که گذشتش فضل است اى
که کیفرش از روى عدل است کهذِکرُهُ حُلْوٌیا مَنْ فَضْلُهُ عَمیمٌ (49)اَللّهُمَّ اِنّى
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ
یاذکرش شیرین است اى که فضلش عمومى است (49) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اىمُسَهِّلُ یا مُفَصِّلُ یا مُبَدِّلُ یا مُذَلِّلُ
یا مُنَزِّلُ یا مُنَوِّلُ یا
مُفْضِلُ یاهموار کننده راهها اى جدا کننده اى تبدیل
کننده اى خوار کننده اى فرود آرنده اى
جایزه ده اى فزون بخش اىمُجْزِلُ یا مُمْهِلُ یا مُجْمِلُ (50)یا مَنْ
یرى وَلا یرى یا مَنْ یخْلُقُبزرگ عطا بخش اى مهلت ده اى نیکوبخش (50) اى
که ببیند ولى دیده نشود اى که بیافریندوَلا یخْلَقُ یا مَنْ یهْدى وَلا یهْدى یا مَنْ
یحْیى وَلا یحْیى یا مَنْولى کسى او را نیافریده اى که راهنمایى کند ولى راهنمایى نشود اى
که زنده کنى ولى
زنده نشده اى کهیسْئَلُ وَلا یسْئَلُ یا مَنْ یطْعِمُ وَلا
یطْعَمُ یا مَنْ یجیرُ وَلا یجارُ
عَلَیهِبازخواست کند ولى کسى از او بازخواست نکند اى
که بخوراند ولى خورانده نشود اى که
پناه دهد ولى کسى او را پناه ندهدیا مَنْ یقْضى وَلا یقْضى عَلَیهِ یا مَنْ
یحْکمُ وَلا یحْکمُ عَلَیهِ یا
مَنْاى که قضاوت کنى ولى قضاوت بر تو نشود اى
که حکم کنى ولى کسى بر تو حکم نکند اى کهلَمْ یلِدْ وَلَمْ یولَدْ وَلَمْ یکنْ لَهُ
کفُواً اَحَدٌ (51)یا نِعْمَ
الْحَسیبُ یا نِعْمَنزاید و نه زائیده شده و نیست برایش همتایى هیچکس (51) اى نیکو حسابکش اى نیکوالطَّبیبُ یا نِعْمَ الرَّقیبُ یا نِعْمَ الْقَریبُ
یا نِعْمَ الْمُجیبُ یا نِعْمَطبیب اى نیکو نگهبان اى نیکو نزدیک اى نیکو پاسخ ده اى نیکوالْحَبیبُ یا نِعْمَ الْکفیلُ یا نِعْمَ
الَوْکیلُ یا نِعْمَ الْمَوْلى یا نِعْمَ
النَّصیرُدوست اى نیکو عهده دار اى نیکو وکیل اى نیکو سرور اى نیکو
یاور(52)یا سُرُورَ الْعارِفینَ یا مُنَى الْمُحِبّینَ
یا اَنیسَ الْمُریدینَ یا(52) اى مایه دلشادى عارفان اى آرزوى محبان اى همدم خواستاران اىحَبیبَ التَّوّابینَ یا رازِقَ الْمُقِلّینَ
یا رَجاَّءَ الْمُذْنِبینَ یا قُرَّةَ
عَینِدوستدار توبه کنندگان اى روزى ده ناداران اى امید گنهکاران اى نورچشمالْعابِدینَ یا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکرُوبینَ
یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومینَ یا
اِلهَپرستش کنندگان اى برطرف کننده اندوه اندوهناکان اى غمزداى غمزدگان اى معبودالاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ (53)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا رَبَّنا
یا اِلهَناپیشنیان و پسینیان (53) خدایا من از تو مى خواهم به حق نامت اى پروردگار ما اى
معبود مایا سَیدَنا یا مَوْلینا یا ناصِرَنا یا حافِظَنا
یا دَلیلَنا یا مُعینَنا یا
حَبیبَنااى آقاى ما اى سرور ما اى یاور ما اى نگهدار ما اى راهنماى ما اى
کمک کار ما اى
محبوب مایا طَبیبَنا (54)یا رَبَّ النَّبیی نَ وَالاْبْرارِ
یا رَبَّ الصِّدّی قی نَ
وَالاْخْیارِاى طبیب ما (54) اى پروردگار پیمبران و نیکوکاران اى پروردگار راستگویان و
برگزیدگانیا رَبَّ الْجَنَّةِ وَالنّارِ یا رَبَّ الصِّغارِ وَالْکبارِ
یا رَبَّ الْحُبُوبِاى پروردگار بهشت و دوزخ اى پروردگار کوچک و بزرگ اى پروردگار حبوباتوَالثِّمارِ یا رَبَّ الاْنْهارِ وَالاْشْجارِ
یا رَبَّ الصَّحارى وَالْقِفارِ یاو میوه جات اى پروردگار نهرها و درختان اى پروردگار دشت و هامون اىرَبَّ الْبَرارى وَالْبِحارِ یا رَبَّ اللَّیلِ وَالنَّهارِ
یا رَبَّ الاْعْلانِپروردگار صحراها و دریاها اى پروردگار شب و روز اى پروردگار پیداوَالاْسْرارِ (55)یا مَنْ نَفَذَ فى کلِّ شَىْءٍ اَمْرُهُ
یا مَنْ لَحِقَ بِکلِّ
شَىْءٍو نهان (55) اى که در هر چیز دستورش نفوذ
کرده اى که علمش به هر چیزىعِلْمُهُ یا مَنْ بَلَغَتْ اِلى کلِّ شَىْءٍ قُدْرَتُهُ
یا مَنْ لا تُحْصِى
الْعِبادُ نِعَمَهُتعلق یافته اى که قدرت و توانائیش به هر چیزى رسیده اى
که بندگان شماره نعمتهایش را
نتوانندیا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلاَّئِقُ شُکرَهُ
ی ا مَنْ لا تُدْرِک الاْفْه امُ جَلا
لَهُ ی ا مَنْاى که خلائق از عهده شکرش برنیایند اى که عقول درک عظمت و جلالش نتوانند اى
کهلا تَنالُ الاْوْهامُ کنْهَهُ یا مَنِ الْعَظَمَةُ وَالْکبْرِیآءُ رِداَّئُهُ
یا
مَنْ لا تَرُدُّاوهام و خیالات به کنه ذاتش نرسند اى که عظمت و بزرگى لباس او است اى
کهالْعِبادُ قَضاَّئَهُ یا مَنْ لا مُلْک اِلاّ مُلْکهُ
یا مَنْ لاعَطاَّءَ اِلاّ
عَطاَّئُهُبندگان از حکم او سرپیچى نتوانند اى که سلطنتى جز سلطنت او نیست اى
که بخششى جز
بخشش او نیست(56)یا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الاْعْلى یا مَنْ لَهُ الصِّفاتُ الْعُلْیا
یا مَنْ
لَهُ(56) اى که از آن اوست عالى ترین مثالها (که حجج الهیه باشند) اى
که خاص اوست
برترین اوصاف اى که از آن اوستالاْخِرَةُ وَالاُْولى یا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَاْوى
یا مَنْ لَهُ الاْ یاتُ
الْکبْرىدنیا و آخرت اى که از آن او است بهشت آن جایگاه آسایش اى
که براى اوست نشانه هاى بس
بزرگیا مَنْ لَهُ الاْسْماَّءُ الْحُسْنى یا مَنْ لَهُ الْحُکمُ وَالْقَضاَّءُ
یا مَنْ
لَهُاى که براى او است نامهاى نیکو اى که براى او است فرمان و داورى اى
که از آن او استالْهَواَّءُ وَالْفَضاَّءُ یا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَالثَّرى
یا مَنْ لَهُ
السَّمواتُ الْعُلىهوا و فضا اى که از آن او است عرش و فرش اى
که از آن او است آسمانهاى بلند(57)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا عَفُوُّ یا غَفُورُ یا صَبُورُ یا
شَکورُ(57) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى
درگذرنده اى آمرزنده اى شکیبا اى سپاس
پذیر بندگانیا رَؤُفُ یا عَطُوفُ یا مَسْئُولُ یا وَدُودُ
یا سُبُّوحُ یا قُدُّوسُ (58)یااى مهربان اى توجه کننده اى مورد توجه و
درخواست بندگان اى مهرورز اى منزه اى پاکیزه (58) اىمَنْ فِى السَّماَّءِ عَظَمَتُهُ یا مَنْ فِى الاْرْضِ ایاتُهُ
یا مَنْ فى کلِّ
شَىْءٍکه در آسمان آثار عظمتش هویدا است اى که در زمین نشانه هایش آشکار است اى
که در هر
چیزدَلائِلُهُ یا مَنْ فِى الْبِحارِ عَجائِبُهُ
یا مَنْ فِى الْجِبالِ خَزاَّئِنُهُ
یا مَنْبرهانهاى او موجود اى که در دریا آثار شگفت انگیز دارد اى
که در کوهها است گنجینه
هایش اى کهیبْدَءُ الْخَلْقَ ثُمَّ یعیدُهُ یا مَنْ اِلَیهِ
یرْجِعُ الاْمْرُ کلُّهُ یا
مَنْ اَظْهَرَ فىخلق را پدید آورد سپس بازگرداند اى که به سویش همه امورات بازگردد اى
که در هر چیز
لطف و مهرش راکلِّ شَىْءٍ لُطْفَهُ یا مَنْ اَحْسَنَ کلَّشَىْءٍ خَلْقَهُ
یا مَنْ تَصَرَّفَ
فِىآشکار ساخته اى که خلقت هر چیز را نیکو ساخته اى
که تصرف کرده درالْخَلاَّئِقِ قُدْرَتُهُ (59)ی ا حَبیبَ مَنْ لا حَبیبَ لَهُ
ی ا طَبیبَ مَنْ لاهمه خلایق قدرت او (59) اى دوست آنکس که دوستى ندارد اى طبیب آن
کس کهطَبیبَ لَهُ یا مُجیبَ مَنْ لا مُجیبَ لَهُ
یا شَفیقَ مَنْ لا شَفیقَ لَهُ یاطبیبى ندارد اى پاسخ ده آن کس که پاسخ ده ندارد اى
یار دلسوز آن کس که دلسوزى ندارد
اىرَفیقَ مَنْ لا رَفیقَ لَهُ یا مُغیثَ مَن لا مُغیثَ لَهُ
یا دَلیلَ مَنْ لا دَلیلَرفیق آن کس که رفیق ندارد اى فریادرس آن کس
که فریادرسى ندارد اى راهنماى آنکه
راهنمایى نداردلَهُ یا اَنیسَ مَنْ لا اَنیسَ لَهُ یا راحِمَ مَنْ لا راحِمَ لَهُ
یا صاحِبَ مَنْ
لااى مونس آنکس که مونسى ندارد اى ترحم کننده آن
کس که ترحم کننده اى ندارد اى همدم
آن کس کهصاحِبَ لَهُ (60)یا کافِىَ مَنِ اسْتَکفاهُ
یا هادِىَ مَنِ اسْتَهْداهُ یاهمدمى ندارد (60) اى کفایت کننده آن کس که از او
کفایت خواهد و اى رهنماى کسى که از
او راهنمایى خواهدکالِئَ مَنِ اسْتَکلاهُ یا راعِىَ مَنِ اسْتَرْعاهُ
یا شافِىَ مَنِ اسْتَشْفاهُ یااى نگهبان کسى که از او نگهبانى خواهد اى مراعات
کننده کسى که از او رعایت خواهد اى
بهبود دهنده کسى که از او بهبودى خواهد اىقاضِىَ مَنِ اسْتَقْضاهُ یا مُغْنِىَ مَنِ اسْتَغْناهُ
یا مُوفِىَ مَنِ اسْتَوْفاهُ
یاداور کسى که از او داورى جوید اى بى نیاز
کننده کسى که از او بى نیازى خواهد اى وفا
کننده کسى که از او وفا خواهد اىمُقَوِّىَ مَنِ اسْتَقْواهُ یا وَلِىَّ
مَنِ اسْتَوْلاهُ (61)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکنیرو ده آن کس که از او نیرو خواهد اى سرور
کسى که او را به سرورى خواهد (61) خدایا
از تو مى خواهمبِاسْمِک یا خالِقُ یا رازِقُ یا ناطِقُ یا صادِقُ
یا فالِقُ یا فارِقُ یابه حق نامت اى آفریننده اى روزى ده اى گویا اى راستگو اى شکافنده اى جدا
کننده اىفاتِقُ یا راتِقُ یا سابِقُ یا سامِقُ (62)یا مَنْ
یقَلِّبُ اللَّیلَ وَالنَّهارَ
یاباز کننده اى پیوست دهنده اى سبقت جوینده اى بلندمرتبه (62) اى
که جابجا کنى شب و
روز را اىمَنْ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَالاْنْوارَ یا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَالْحَرُورَ
یا
مَنْ سَخَّرَکه مقرر ساختى تاریکیها و نور را اى که آفریدى سایه و گرما را اى
که مسخر خود کردىالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ یا مَنْ قَدَّرَ الْخَیرَ وَالشَّرَّ
یا مَنْ خَلَقَ
الْمَوْتَمهر و ماه را اى که مقدر کردى خیر و شر را اى
که آفریدى مرگوَالْحَیوةَ یا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالاْمْرُ
یا مَنْ لَمْ یتَّخِذْ صاحِبَةً
وَلا وَلَداً یاو زندگى را اى که آفریدن و فرمان از او است اى
که نگرفته است براى خود همسر و
فرزندى اىمَنْ لَیسَ لَهُ شَریک فِى الْمُلْک یا مَنْ لَمْ
یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ
الذُّلِّکه شریکى در فرمانروایى ندارد اى که نیست برایش سرپرستى از خوارى(63)یا مَنْ یعْلَمُ مُرادَ الْمُریدینَ یا مَنْ
یعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ یا(63) اى که مى داند خواسته دل هر خواهنده را اى
که آگاه است از نهاد خاموشان اىمَنْ یسْمَعُ اَنینَ الْواهِنینَ یا مَنْ
یرى بُکاَّءَ الْخاَّئِفینَ یا مَنْ
یمْلِککه مى شنود ناله خسته دلان اى که مى بیند گریه ترسناکان اى
که داردحَوائِجَ السّاَّئِلینَ یا مَنْ یقْبَلُ عُذْرَ التّاَّئِبینَ
یا مَنْ لا یصْلِحُ
عَمَلَخواسته هاى خواستاران را اى که بپذیرد عذر توبه
کنندگان اى که اصلاح نکند کارالْمُفْسِدینَ یا مَنْ لا یضیعُ اَجْرَ الْمُحْسِنینَ
یا مَنْ لا یبْعَُدُ عَنْ
قُلُوبِمفسدان را اى که از بین نبرد پاداش نیکوکاران اى
که دور نباشد از دلالْعارِفینَ یا اَجْوَدَ الاْجْودینَ (64)یا داَّئِمَ الْبَقاَّءِ
یا سامِعَ
الدُّعاَّءِ یاعارفان اى بخشنده ترین بخشندگان (64) اى همیشه باقى اى شنواى دعا اىواسِعَ الْعَطاَّءِ یا غافِرَ الْخَطاَّءِ
یا بَدیعَ السَّماَّءِ یا حَسَنَ
الْبَلاَّءِ ی اوسیع بخشش اى آمرزنده خطا و لغزش اى پدید آرنده آسمان اى نیک آزمایش اىجَمیلَ الثَّناَّءِ یا قَدیمَ السَّناَّءِ
یا کثیرَ الْوَفاَّءِ یا شَریفَ
الْجَزاَّءِزیبا ستایش اى دیرینه والا اى زیاد وفادار اى ارجمند پاداش(65) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا سَتّارُ یا غَفّارُ یا قَهّارُ یا
جَبّارُ یا(65) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى پوشاننده اى آمرزنده اى با قهر و سطوت اى
باجبروت و عظمت اىصَبّارُ یا باَّرُّ یا مُخْتارُ یا فَتّاحُ
یا نَفّاحُ یا مُرْتاحُ (66)یا مَنْ
خَلَقَنىصبر پیشه اى نیک بخش اى مختار در کارها اى
کارگشا اى پرجود و عطا اى فرح بخش (66)
اى که مرا آفریدىوَسَوّانى یا مَنْ رَزَقَنى وَرَبّانى یا مَنْ اَطْعَمَنى وَسَقانى
یا مَنْو آراستى اى که روزیم دادى و پروریدى اى که مرا خوراندى و نوشاندى اى
کهقَرَّبَنى وَ اَدْنانى یا مَنْ عَصَمَنى وَکفانى
یا مَنْ حَفَظَنى وَکلانى یاپیش خود برده و نزدیکم کردى اى که مرا نگهداشته و
کفایت کردى اى که محافظت و
نگهداریم کردى اىمَنْ اَعَزَّنى وَاَغْنانى یا مَنْ وَفَّقَنى وَهَدانى
یا مَنْ انَسَنى وَآوانى یاکه به من عزت بخشید و توانگرم ساخت اى که به من توفیق داده و راهنمایى
کرد اى که با
من انس گرفته و جایم داد اىمَنْ اَماتَنى وَاَحْیانى (67)یا مَنْ یحِقُّ الْحَقَّ بِکلِماتِهِ
یا مَنْ
یقْبَلُکه مرا بمیراند و زنده کند (67) اى که حق را بوسیله
کلماتش پابرجا کرد اى که توبه
را ازالتَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ یا مَنْ یحُولُ بَینَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ
یا مَنْ لا
تَنْفَعُبندگانش بپذیرد اى که میان انسان و دلش حائل گردد اى
که سود ندهدالشَّفاعَةُ اِلاّ بِاِذْنِهِ یا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ
یا
مَنْ لاشفاعت و میانجیگرى جز به اذن او اى که او داناتر است به
کسى که از راهش گمراه گردد
اى کهمُعَقِّبَ لِحُکمِهِ یا مَنْ لا راَّدَّ لِقَضاَّئِهِ
یا مَنِ انْقادَ کلُّ
شَىْءٍ لاِمْرِهِ یاکاونده و پى جویى براى حکمش نیست اى که بازگردانى براى قضایش نیست اى
که هر چیز
دربرابر امرش مطیع و منقاد گشته اىمَنِ السَّمواتُ مَطْوِیاتٌ بِیمینِهِ یا مَنْ
یرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَینَ
یدَىْکه آسمانها بدست قدرتش بهم پیچیده اى که فرستد بادها را نویدى در پیشاپیشرَحْمَتِهِ (68)یا مَنْ جَعَلَ الاْرْضَ مِهاداً
یا مَنْ جَعَلَ الْجِبالَ
اَوْتاداً یارحمتش (68) اى که زمین را گهواره قرار داده اى
که کوهها را میخهاى (زمین ) قرار داد
اىمَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً یا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً
یا مَنْ جَعَلَ
اللَّیلَکه خورشید را چراغى تابناک کرد اى که ماه را نوربخش قرار داد اى
که شب رالِباساً یا مَنْ جَعَلَ النَّهارَ مَعاشاً
یا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُباتاً یا
مَنْ جَعَلَپوشش نهاد اى که روز را براى تحصیل معاش مقرر ساختى اى
که خواب را مایه آرامش قرار
داد اى کهالسَّماَّءَ بِناَّءً یا مَنْ جَعَلَ الاْشْیاَّءَ اَزْواجاً
یا مَنْ جَعَلَ
النّارَ مِرْصاداًآسمان را ساختمانى قرار داد اى که چیزها را جفت آفرید اى
که آتش را در کمین (کفار و
دوزخیان ) قرارداد(69)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا سَمیعُ یا شَفیعُ یا رَفیعُ یا
مَنیعُ(69) خدایا از تو درخواست مى کنم به حق نامت اى شنوا اى شفیع اى بلند مرتبه اى
والامقامیا سَریعُ یا بَدیعُ یا کبیرُ یا قَدیرُ یا خَبیرُ
یا مُجیرُ (70)یا حَیاً قَبْلَاى سریع در کارها اى پدید آرنده اى بزرگ اى توانا اى آگاه اى پناه ده (70) اى زنده
پیش ازکلِّ حَی یا حَیاً بَعْدَ کلِّ حَی یا حَىُّ الَّذى لَیسَ
کمِثْلِهِ حَىُّ یا
حَىُّهر موجود زنده اى زنده پس از هر موجود زنده اى
که نیست مانندش زنده اى ، اى زنده اىالَّذى لا یشارِکهُ حَىُّ یا حَىُّ الَّذى لا
یحْتاجُ اِلى حَی یا حَىُّ الَّذىکه شریکش نیست هیچ زنده اى ، اى زنده اى که نیازمند نیست به هیچ زنده اى ، اى زنده
اى کهیمیتُ کلَّ حَی یا حَىُّ الَّذى یرْزُقُ کلَّ حَی
یا حَیاً لَمْ یرِثِ
الْحَیوةَبمیراند هر زنده اى را اى زنده اى که روزى دهد هر زنده اى را اى زنده اى
که ارث
نبرد زندگى رامِنْ حَی یا حَىُّ الَّذى یحْیى الْمَوْتى
یا حَىُّ یا قَیومُ لا تَاْخُذُهُ
سِنَةٌاز زنده اى ، اى زنده اى که زنده کند مردگان را، اى زنده پاینده اى
که او را چرتوَلا نَوْمٌ (71)یا مَنْ لَهُ ذِکرٌ لا ینْسى
یا مَنْ لَهُ نُورٌ لا یطْفى یا
مَنْ لَهُو خواب نگیرد (71) اى که یادش فراموش نشدنى است اى
که نورش خاموش نشدنى است اى کهنِعَمٌ لا تُعَدُّ یا مَنْ لَهُ مُلْک لا
یزُولُ یا مَنْ لَهُ ثَناَّءٌ لا یحْصى
یا مَنْ لَهُنعمتهایش بشمار درنیاید اى که فرمانروائیش زوال نپذیرد اى
که مدح و ثنایش نتوان
شمردن اى کهجَلالٌ لا یکیفُ یا مَنْ لَهُ کمالٌ لا
یدْرَک یا مَنْ لَهُ قَضاَّءٌ لا
یرَدُّ یاچگونگى بزرگى و جلالتش نتوان گفتن اى که کمالش قابل درک نباشد اى
که فرمان قضایش
بازگشت ندارد اىمَنْ لَهُ صِفاتٌ لا تُبَدَّلُ یا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَیرُ (72)یا رَبَّ
الْعالَمینَکه صفاتش تبدیل نپذیرد اى که اوصافش تغییر نکند (72) اى پروردگار جهانیانیا مالِک یوْمِ الدّینِ یا غایةَ الطّالِبینَ
یا ظَهْرَ اللاّجینَ یا مُدْرِکاى فرمانرواى روز جزا اى مقصد نهایى جویندگان اى پشت و پناه پناهندگان اى دریابندهالْهارِبینَ یا مَنْ یحِبُّ الصّابِرینَ یا مَنْ
یحِبُّ التَّوّابینَ یا مَنْ
یحِبُّگریختگان اى که دوست دارد شکیبایان را اى
که دوست دارد توبه کاران را اى که دوست
داردالْمُتَطَهِّرینَ یا مَنْ یحِبُّ الْمُحْسِنینَ
یا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ
بِالْمُهْتَدینَپاکیزگان را اى که دوست دارد نیکوکاران را اى
که داناتر است به راه یافتگان(73)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا شَفیقُ یا رَفیقُ یا حَفیظُ یا(73) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى مهربان اى رفیق اى نگهدارنده اىمُحیطُ یا مُقیتُ یا مُغیثُ یا مُعِزُّ یا مُذِلُّ
یا مُبْدِئُ یا مُعیدُ (74)یااحاطه دار بر همه اى توانا اى فریاد رس اى عزت بخش اى خوار
کننده اى آغازنده اى
بازگرداننده (74) اىمَنْ هُوَ اَحَدٌ بِلا ضِدٍّ یا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ
یا مَنْ هُوَ صَمَدٌ
بِلا عَیبٍ یایکتاى بى ضد اى که او یگانه اى است که مانند ندارد اى
که او بى نیازى است بى عیب اىمَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کیفٍ یا مَنْ هُوَ قاضٍ بِلا حَیفٍ
یا مَنْ هُوَ رَبُّ
بِلاکه او تنهایى است و چگونگى ندارد اى که او حاکمى است
که ستم در حکمش نیست اى که او
پروردگارى است بدونوَزیرٍ یا مَنْ هُوَ عَزیزٌ بِلا ذُلٍّ یا مَنْ هُوَ غَنِىُّ بِلا فَقْرٍ
یا مَنْ هُوَ مَلِکوزیر اى که او عزیزى است بى ذلت اى که او دارایى است
که ندارى ندارد اى که او
پادشاهى استبِلا عَزْلٍ یا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبیهٍ (75)یا مَنْ ذِکرُهُ شَرَفٌکه معزول نشود اى که او توصیف شده اى است بى شبیه (75) اى
که ذکر او موجب شرافتلِلذّاکرینَ یا مَنْ شُکرُهُ فَوْزٌ لِلشّاکرینَ
یا مَنْ حَمْدُهُ عِزُّ
لِلْحامِدینَذکرکنندگان او است اى که سپاسگزاریش مایه سعادت سپاسگزاران است اى
که ستایشش عزتى
است براى ستایش کنندگانیا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطیعینَ یا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطّالِبینَ
یا
مَنْاى که طاعتش وسیله نجات مطیعان است اى که دَرِ رحمتش باز است به روى رحمت خواهان اى
کهسَبیلُهُ واضِحٌ لِلْمُنیبینَ یا مَنْ ایاتُهُ بُرْهانٌ لِلنّاظِرینَ
یا مَنْ
کتابُهُراه بسوى او آشکار است براى بازآمدگان اى
که آیات و نشانه هایش دلیل روشنى است براى
بینندگان اى که کتابشتَذْکرَةٌ لِلْمُتَّقینَ یا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطّاَّئِعینَ وَالْعاصینَ
یا
مَنْسبب پند و تنبیه است براى پرهیزکاران اى که روزى او همگانى است براى فرمانبرداران و
نافرمانانرَحْمَتُهُ قَریبٌ مِنَالْمُحْسِنینَ (76)یا مَنْ تَبارَک اسْمُهُ
یا مَنْ تَعالىاى که رحمتش نزدیک است به نیکوکاران (76) اى
که نامش بزرگ است اى که اقبال او بلند
استجَدُّهُ یا مَنْ لا اِلهَ غَیرُهُ یا مَنْ جَلَّ ثَناَّئُهُ
یا مَنْ تَقَدَّسَتَ
اَسْماَّئُهُ یااى که معبودى جز او نیست اى که برجسته است ثنا و مدحش اى
که پاکیزه است نامهایش اىمَنْ یدُومُ بَقاَّئُهُ یا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهاَّئُهُ
یا مَنِ الْکبْرِیاَّءُ
رِداَّئُهُ یا مَنْ لاکه بقایش همیشگى است اى که عظمت جلوه او است اى
که بزرگى در بر او است اى کهتُحْصى الاَّئُهُ ی ا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْم اَّئُهُ (77)اَللّ- هُمَّ اِنّى
اَسْئَلُک بِاسْمِکنیکیهایش به حساب درنیاید اى که نعمتهایش شماره نشود (77) خدایا از تو خواهم به حق
نامتیا مُعینُ یا اَمینُ یا مُبینُ یا مَتینُ
یا مَکینُ یا رَشیدُ یا حَمیدُ یااى یاور اى امان بخش اى آشکار کننده اى استوار و ثابت اى پابرجا اى راهنما اى ستوده
اىمَجیدُ یا شَدیدُ یا شَهیدُ (78)یا ذَاالْعَرْشِ الْمَجیدِ
یا ذَا الْقَوْلِگرامى اى سخت نیرو اى گواه (78) اى صاحب عرش با شوکت اى صاحب گفتارالسَّدیدِ یا ذَاالْفِعْلِ الرَّشیدِ یا ذَاالْبَطْشِ الشَّدیدِ
یا ذَاالْوَعْدِمحکم اى صاحب کار مستحکم اى صاحب حمله سخت اى صاحب نویدوَالْوَعیدِ یا مَنْ هُوَ الْوَلِىُّ الْحَمیدُ
یا مَنْ هُوَ فَعّالٌ لِما یریدُ
یا مَنْ هُوَو تهدید اى که او است صاحب اختیارى ستوده اى
که او است کننده هر چه را خواهد اى که
او استقَریبٌ غَیرُ بَعیدٍ یا مَنْ هُوَ عَلى کلِّشَىْءٍ شَهیدٌ
یا مَنْ هُوَ لَیسَ
بِظَلاّمٍنزدیکى که دورى ندارد اى که او بر هر چیز گواه باشد اى
که او ستمکار بر بندگانلِلْعَبیدِ (79)یا مَنْ لا شَریک لَهُ وَلا وَزیرَ
یا مَنْ لا شَبیهَ لَهُ وَلا
نَظیرَنیست (79) اى که برایش شریک و وزیرى نیست اى
که برایش شبیه و نظیرى نیستیا خالِقَ الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ الْمُنیرِ
یا مُغْنِىَ الْباَّئِسِ الْفَقیرِ یا
رازِقَاى آفریننده مهر و ماه تابنده اى بى نیاز
کننده بینواى درمانده اى روزى دهالْطِّفْلِ الصَّغیرِ یا راحِمَ الشَّیخِ الْکبیرِ
یا جابِرَ الْعَظْمِ الْکسیرِ
یاکودک خردسال اى مهرورز پیر کهن سال اى جوش ده استخوان شکسته اىعِصْمَةَ الْخاَّئِفِ الْمُسْتَجیرِ یا مَنْ هُوَ بِعِبادِهِ خَبیرٌ بَصیرٌ
یا مَنْ
هُوَنگهدار ترسان پناهنده اى که به حال بندگانش خبیر و بینا است اى
که اوعَلى کلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ (80)یا ذَاالْجُودِ وَالنِّعَمِ
یا ذَاالْفَضْلِ
وَالْکرَمِ یابر هر چیز قادر و تواناست (80) اى صاحب جود و نعمت اى صاحب بخشش و بزرگوارى اىخالِقَ اللَّوْحِ وَالْقَلَمِ یا بارِئَ الذَّرِّ وَالنَّسَمِ
یا ذَاالْبَاءْسِ
وَالنِّقَمِ یاآفریننده لوح و قلم اى پدید آرنده ذرات و انسان اى داراى عذاب و انتقام اىمُلْهِمَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ یا کاشِفَ الضُّرِّ وَالاْلَمِ
یا عالِمَ السِّرِّ
وَالْهِمَمِ یاالهام بخش عرب و عجم اى برطرف کننده رنج و الم اى داناى راز و قصدهاى نهان اىرَبَّ الْبَیتِ وَالْحَرَمِ یا مَنْ خَلَقَ الاْشیاَّءَ مِنَ الْعَدَمِ
(81)اَللّهُمَّ اِنّىپروردگار کعبه و حرم اى که آفریدى موجودات را از نیستى و عدم (81) خدایا از تواَسْئَلُک بِاسْمِک یا فاعِلُ یا جاعِلُ یا قابِلُ
یا کامِلُ یا فاصِلُ یاخواهم به حق نامت اى کننده (هر کار) اى مقرر
کننده (امور) اى پذیرنده اى کامل اى
جدا کننده اىواصِلُ یا عادِلُ یا غالِبُ یا طالِبُ یا واهِبُ (82)یا مَنْ اَنْعَمَ بِطَوْلِهِپیوست دهنده اى دادگر اى چیره اى جوینده اى بخشنده (82) اى
که نعمت بخشید به فضل
خودیا مَنْ اَکرَمَ بِجُودِهِ یا مَنْ جادَ بِلُطْفِهِ
یا مَنْ تَعَزَّزَ
بِقُدْرَتِهِ یا مَنْ قَدَّرَاى که کرم کرد به بخشش خود اى که جود کرد به لطف خود اى
که عزیز باشد به نیروى خود
اى که اندازه گیردبِحِکمَتِهِ یا مَنْ حَکمَ بِتَدْبیرِهِ یا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ
یا مَنْ
تَجاوَزَ بِحِلْمِهِبه حکمت خویش اى که حکم کند به تدبیر خود اى
که تدبیر کرد به دانش خود اى که بگذرد
به بردبارى خویشیا مَنْ دَنى فى عُلُّوِهِ یا مَنْ عَلا فى دُنُوِّهِ(83)یا مَنْ
یخْلُقُ ما
یشاَّءُاى که نزدیک است در عین بلندى و اى که بلند است در عین نزدیکى (83) اى
که مى آفریند
هر چه را خواهدیا مَنْ یفْعَلُ ما یشاَّءُ یا مَنْ یهْدى مَنْ
یشاَّءُ یا مَنْ یضِلُّ مَنْ
یشاَّءُاى که انجام دهد هر چه خواهد اى که راهنمایى
کند هر که را خواهد اى که گمراه کند هر
که را خواهدیا مَنْ یعَذِّبُ مَنْ یشاَّءُ یا مَنْ یغْفِرُ لِمَنْ
یشاَّءُ یا مَنْ یعِزُّ
مَنْ یشاَّءُاى که عذاب کند هر که را خواهد اى که بیامرزد هر
که را خواهد اى که عزت بخشد به هر
که خواهدیا مَنْ یذِلُّ مَنْ یشاَّءُ یا مَنْ یصَوِّرُ فِى الاْرْحامِ ما
یشاَّءُ یا
مَنْاى که ذلت دهد به هر که خواهد اى که نقش بندد در میان رحم ها هر طور
که خواهد اى کهیخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یشاَّءُ (84)یا مَنْ لَمْ
یتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا
وَلَداً یامخصوص به رحمت خویش گرداند هر که را خواهد (84) اى
که نگرفته است همسر و فرزندى اىمَنْ جَعَلَ لِکلِّ شَىْءٍ قَدْراً یا مَنْ لا
یشْرِک فى حُکمِهِ اَحَداً یا
مَنْکه قرار داد براى هر چیز اندازه اى اى که شریک نکرده در حکم خویش احدى را اى
کهجَعَلَ الْمَلاَّئِکةَ رُسُلاً ی ا مَنْ جَعَلَ فِى السَّم اَّءِ بُرُوجاً
ی ا
مَنْ جَعَلَقرار داد فرشتگان را پیام آور اى که در آسمان برجها قرار داد اى
کهالاْرْضَ قَراراً یا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْماَّءِ بَشَراً
یا مَنْ جَعَلَ لِکلِّ
شَىْءٍزمین را قرارگاه کرد اى که آفرید از آب بشر را اى
که قرار داد براى هر چیزاَمَداً یا مَنْ اَحاطَ بِکلِّ شَىْءٍ عِلْماً
یا مَنْ اَحْصى کلَّ شَىْءٍ
عَدَداًمدت و دورانى اى که دانشش به هر چیز احاطه
کرده اى که عدد هر چیز را شماره کرده(85)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک
یا اَوَّلُ یا اخِرُ یا ظاهِرُ یا
باطِنُ یا(85) خدایا از تو خواهم به حق نامت اى آغاز اى انجام اى ظاهر اى نهان اىبَرُّ یا حَقُّ یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا صَمَدُ
یا سَرْمَدُ (86)یا خَیرَ مَعْرُوفٍنیکوکار اى برحق اى یکتا اى بى همتا اى بى نیاز اى ابدى (86) اى بهترین شناخته شدهعُرِفَ یا اَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ یا اَجَلَّ مَشْکورٍ شُکرَ
یا اَعَزَّ
مَذْکورٍ ذُکرَبه نیکى اى برترین معبودى که پرستش شده اى بهترین سپاس شدگان اى عزیزترین
یادشدگانیا اَعْلى مَحْمُودٍ حُمِدَ یا اَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ
یا اَرْفَعَ مَوْصُوفٍاى والاترین ستوده شده اى پیش ترین موجودى
که جویایش شده اند اى برترین موجودى که
موردوُصِفَ یا اَکبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ یا اَکرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ
یا اَشْرَفَتوصیف واقع شده اى بزرگتر مقصودى که قصد او
کرده اند اى بزرگوار کسى که از او
درخواست شده اى ارجمندترینمَحْبُوبٍ عُلِمَ (87)یا حَبیبَ الْباکینَ
یا سَیدَ الْمُتَوَکلینَ یا هادِىَدوستى که توان یافت (87) اى دوست گریانان اى آقاى توکل
کنندگان اى رهنماىالْمُضِلّینَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ یا اَنیسَ الذّاکرینَ
یا مَفْزَعَ
الْمَلْهُوفینَگمراهان اى سرور مؤ منان اى همدم یاد کنندگان (او) اى پناه ستمدیدگانیا مُنْجِىَ الصّادِقینَ یا اَقْدَرَ الْقادِرینَ
یا اَعْلَمَ الْعالِمینَ یا اِلهَاى نجات دهنده راستگویان اى مقتدرترین قدرت داران اى داناترین دانایان اى معبودالْخَلْقِ اَجْمَعینَ (88)یا مَنْ عَلا فَقَهَرَ
یا مَنْ مَلَک فَقَدَرَ یا مَنْ
بَطَنَتمامى آفریدگان (88) اى که از برترى بر همه قاهر است اى
که فرمانروا است و نیرومند
اى که در درونىفَخَبَرَ یا مَنْ عُبِدَ فَشَکرَ یا مَنْ عُصِىَ فَغَفَرَ
یا مَنْ لا تَحْویهِ
الْفِکرُ یاو از درون آگاه اى که پرستندش و او بدان پاداش دهد اى
که نافرمانیش کنند و بیامرزد
اى که در فکرها نگنجد اىمَنْ لا یدْرِکهُ بَصَرٌ یا مَنْ لا یخْفى عَلَیهِ اَثَرٌ
یا رازِقَ الْبَشَرِ
یا مُقَدِّرَکه دیده اى او را درنیابد اى که هیچ کارى بر او پنهان نماند اى روزى ده بشر اى
اندازه گیرکلِّ قَدَرٍ (89)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا حافِظُ یا بارِئُ یا
ذارِئُهر اندازه (89) خدایا از تو خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پدید آرنده اى آفرینندهیا باذِخُ یا فارِجُ یا فاتِحُ یا کاشِفُ
یا ضامِنُ یا امِرُ یا ناهى (90)یااى والامقام اى غمزدا اى کارگشا اى برطرف
کننده اندوه اى ضامن بندگان اى فرمان ده
اى قدغن کن از کارهاى بد (90) اىمَنْ لا یعْلَمُ الْغَیبَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا
یصْرِفُ السُّوَّءَ اِلاّ هُوَ
یا مَنْکه نمى داند غیب را جز او اى که باز نگرداند بدى را جز او اى
کهلایخْلُقُ الْخَلْقَ اِلاّهُوَ یامَنْ لایغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّ هُوَ
یا مَنْ لا
یتِمُّ النِّعْمَةَنیافریند خلق را جز او اى که نیامرزد گناه را جز او اى
که به پایان نرساند نعمت و
احسان رااِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یقَلِّبُ الْقُلُوبَ اِلاّ هُوَ
یا مَنْ لا یدَبِّرُ
الاْمْرَ اِلاّ هُوَ ی اجز او اى که دگرگون نکند دلها را جز او اى
که تدبیر نکند کارها را جز او اىمَنْ لا ینَزِّلُ الْغَیثَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا
یبْسُطُ الرِّزْقَ اِلاّ هُوَ
یا مَنْکه فرو نفرستد باران را جز او اى که نگستراند روزى را جز او اى
کهلایحْیى الْمَوْتى اِلاّ هُوَ (91)یا مُعینَ الْضُعَفاَّءِ
یا صاحِبَ
الْغُرَباَّءِ یازنده نکند مردگان را جز او (91) اى کمک کار ناتوانان اى رفیق دور از وطنان اىناصِرَ الاْوْلِیاَّءِ یا قاهِرَ الاْعْداَّءِ
یا رافِعَ السَّماَّءِ یا اَنیسَ
الاْصْفِیاَّءِ یایار دوستان اى چیره بر دشمنان اى بالا برنده آسمان اى مونس برگزیدگان اىحَبیبَ الاْتْقِیاَّءِ یا کنْزَ الْفُقَراَّءِ
یا اِلهَ الاْغْنِیاَّءِ یا
اَکرَمَ الْکرَماَّءِدوست پرهیزکاران اى گنجینه بینوایان اى معبود توانگران اى
کریمترین کریمان(92)یا کافِیاً مِنْ کلِّ شَىْءٍ یا قاَّئِماً عَلى
کلِّ شَىْءٍ یا مَنْ لا
یشْبِهُهُ(92) اى کفایت کننده از هر چیز اى نگهبان بر هر چیز اى
که چیزى مانندش نیستشَىْءٌ یا مَنْ لا یزیدُ فى مُلْکهِ شَىْءٌ
یا مَنْ لا یخْفى عَلَیهِ شَىْءٌ یااى که چیزى به فرمانروائیش نیفزاید اى که چیزى بر او پوشیده نیست اىمَنْ لا ینْقُصُ مِنْ خَزاَّئِنِهِ شَىْءٌ
یا مَنْ لَیسَ کمِثْلِهِ شَىْءٌ یا
مَنْ لاکه کم نشود از گنجینه هایش چیزى اى که نیست همانندش چیزى اى
کهیعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَىْءٌ یا مَنْ هُوَ خَبیرٌ بِکلِّ شَىْءٍ
یا مَنْ
وَسِعَتْپنهان نماند از دانش او چیزى اى که او خبیر و آگاه است به هر چیز اى
که رحمتشرَحْمَتُهُ کلَّ شَىْءٍ (93)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا مُکرِمُ یا
مُطْعِمُفراگیرد هر چیز را (93) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى اکرام
کننده اى طعام
دهندهیا مُنْعِمُ یا مُعْطى یا مُغْنى یا مُقْنى
یا مُفْنى یا مُحْیى یا مُرْضى یااى نعمت بخشنده اى عطا ده اى ثروت ده اى سرمایه ده اى فانى
کننده اى زنده کننده اى
خشنود سازنده اىمُنْجى (94)یا اَوَّلَ کلِّشَىْءٍ وَآخِرَهُ
یا اِلهَ کلِّ شَىْءٍ وَمَلیکهُ یا
رَبَّنجات بخش (94) اى آغاز و انجام هر چیز اى معبود و مالک هر چیز اى پروردگارکلِّ شَىْءٍ وَصانِعَهُ یا بارِئَ کلِّشَىْءٍ وَخالِقَهُ
یا قابِضَ کلِّ شَىْءٍو سازنده هر چیز اى پدید آرنده و آفریننده هر چیز اى بست و باز
کننده هر چیزوَباسِطَهُ یا مُبْدِئَ کلِّ شَىْءٍ وَمُعیدَهُ
یا مُنْشِئَ کلِّشَىْءٍ
وَمُقَدِّرَهُ یااى پدید آرنده و بازگرداننده هر چیز اى بوجود آورنده و اندازه گیر هر چیز اىمُکوِّنَ کلِّ شَىْءٍ وَمُحَوِّلَهُ یا مُحْیىَ
کلِّ شَىْءٍ وَمُمیتَهُ یا
خالِقَبود کننده و تبدیل کننده هر چیز اى زنده کننده و میراننده هر چیز اى آفرینندهکلِّشَىْءٍ وَوارِثَهُ (95)یا خَیرَ ذاکرٍ وَمَذْکورٍ
یا خَیرَ شاکرٍ
وَمَشْکورٍو وارث هر چیز (95) اى بهترین یادآور و یاد شده اى بهترین سپاسگزار و سپاس شدهیا خَیرَ حامِدٍ وَمَحْمُودٍ یا خَیرَ شاهِدٍ وَمَشْهُودٍ
یا خَیرَ داعٍ
وَمَدْعُوٍّاى بهترین ستاینده و ستوده شده اى بهترین گواه و گواهى شده اى بهترین خواننده و
خوانده شدهیا خَیرَ مُجیبٍ وَمُجابٍ یا خَیرَ مُونِسٍ وَاَنیسٍ
یا خَیرَ صاحِبٍاى بهترین اجابت کن و اجابت کرده شده اى بهترین انیس و مونس اى بهترین رفیقوَجَلیسٍ یا خَیرَ مَقْصُودٍ وَمَطْلُوبٍ
یا خَیرَ حَبیبٍ وَمَحْبُوبٍ (96)یاو هم نشین اى بهترین مقصود و مطلوب اى بهترین دوست و محبوب (96) اىمَنْ هُوَ لِمَنْ دَعاهُ مُجیبٌ یا مَنْ هُوَ لِمَنْ اَطاعَهُ حَبیبٌ
یا مَنْ هُوَ
اِلىکه براى خواننده اش اجابت کند اى که به مطیع و فرمانبردارش دوست است اى
که به هر کهمَنْ اَحَبَّهُ قَریبٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقیبٌ
یا مَنْ هُوَ
بِمَنْ رَجاهُدوستش دارد نزدیک است اى که براى هرکس که از او نگهبانى خواهد نگهبانست اى
که نسبت
به هر کس به او امیدکریمٌ یا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَلیمٌ
یا مَنْ هُوَ فى عَظَمَتِهِ رَحیمٌ یا
مَنْداشته باشد کریم است اى که نسبت به نافرمانش بردبار است اى
که در عین عظمت و بزرگیش
مهربان است اى کههُوَ فى حِکمَتِهِ عَظیمٌ یا مَنْ هُوَ فى اِحْسانِهِ قَدیمٌ
یا مَنْ هُوَ بِمَنْدر حکمت خود عظیم است اى که در احسان و عطابخشى دیرین است اى
که به هر کس که او رااَرادَهُ عَلیمٌ (97)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
بِاسْمِک یا مُسَبِّبُ یا
مُرَغِّبُ یابطلبد دانا است (97) خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى سبب ساز اى رغبت ده اىمُقَلِّبُ یا مُعَقِّبُ یا مُرَتِّبُ یا مُخَوِّفُ
یا مُحَذِّرُ یا مُذَکرُ یا
مُسَخِّرُ یازیر و رو کن اى پى جو اى ترتیب ده اى بیم ده اى ترساننده اى
یادانداز اى مسخر کننده
اىمُغَیرُ (98)یا مَنْ عِلْمُهُ سابِقٌ یا مَنْ وَعْدُهُ صادِقٌ
یا مَنْ لُطْفُهُ
ظاهِرٌتغییر دهنده (98) اى که دانشش پیش است اى
که وعده اش راست است اى که لطفش آشکار استیا مَنْ اَمْرُهُ غالِبٌ یا مَنْ کتابُهُ مُحْکمٌ
یا مَنْ قَضاَّئُهُ کائِنٌ یا
مَنْاى که فرمانش بر همه غالب است اى که کتابش محکم است اى
که حکم و قضایش حتمى است اى
کهقُرْآنُهُ مَجیدٌ یا مَنْ مُلْکهُ قَدیمٌ
یا مَنْ فَضْلُهُ عَمیمٌ یا مَنْ
عَرْشُهُقرآنش مجید و گرامى است اى که فرمانروائیش قدیم است اى
که فضل و بخشش همگانى است اى
که عرشعَظیمٌ (99)یا مَنْ لا یشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ
یا مَنْ لا یمْنَعُهُ فِعْلٌ
عَنْاو عظیم است (99) اى که سرگرم نکند او را شنیدنى از شنیدنى دیگر اى
که بازش ندارد
کارى ازفِعْلٍ یا مَنْ لا یلْهیهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ
یا مَنْ لا یغَلِّطُهُ سُؤ الٌ
عَنْ سُؤ الٍکارى اى که مشغولش نکند گفتارى از گفتارى دگر اى
که به اشتباهش نیندازد پرسشى از
پرسشىیا مَنْ لا یحْجُبُهُ شَىْءٌ عَنْ شَىْءٍ
یا مَنْ لا یبْرِمُهُ اِلْحاحُ
الْمُلِحّینَ یااى که حجاب نشود او را چیزى از چیزى اى که به ستوهش نیاورد پافشارى اصرار ورزان اىمَنْ هُوَ غایةُ مُرادِ الْمُریدینَ یا مَنْ هُوَ مُنْتَهى هِمَمِ الْعارِفینَ
یا
مَنْکه او منتهاى مقصود جویندگان است اى که او سرحد نهایى وجهه همت عارفان است اى
کههُوَ مُنْتَهى طَلَبِ الطّالِبینَ یا مَنْ لا
یخْفى عَلَیهِ ذَرَّةٌ فِى
الْعالَمینَاو آخرین مرحله خواسته خواستاران است اى که بر او ذره اى در تمام جهانیان پنهان
نیست(100)یا حَلیماً لا یعْجَلُ یا جَواداً لا
یبْخَلُ یا صادِقاً لا یخْلِفُ یا(100) اى بردبارى که شتاب نکند اى بخشنده اى
که بخل ندارد اى راست وعده اى که خلاف
وعده نمى کند اىوَهّاباً لا یمَلُّ یا قاهِراً لا یغْلَبُ
یا عَظیماً لا یوصَفُ یا عَدْلاً لابخشنده اى که خسته نمى شود اى چیره اى که شکست نپذیرد اى بزرگى
که در وصف نگنجد اى
دادگرى کهیحیفُ یا غَنِیاً لا یفْتَقِرُ یا کبیراً لا
یصْغُرُ یا حافِظاً لا یغْفُلُ سُبْحانَکدر حکمش ستم نکند اى توانگرى که درویش نشود اى بزرگى
که کوچک نشود اى نگهبانى که
غفلت نکند منزهىیا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ
یا رَبِّ.تو اى خدایى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد نجات ده ما را از آتش دوزخ اى
پروردگار