وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً رَّجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لاَ يَقْدِرُ عَلَىَ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى مَوْلاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّههُّ لاَ يَأْتِ بِخَيْرٍ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَن يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ

خداوند مثالی (ديگر) زده است: دو نفر را، كه يكی از آن دو، گنگ مادرزاد است؛ و قادر بر هيچ كاری نيست؛ و سربار صاحبش می‏باشد؛ او را در پی هر كاری بفرستد، خوب انجام نمی‏دهد؛ آيا چنين انسانی، با كسی كه امر به عدل و داد می‏كند، و بر راهی راست قرار دارد، برابر است؟!

And Allah presents an example of two men, one of them dumb and unable to do a thing, while he is a burden to his guardian. Wherever he directs him, he brings no good. Is he equal to one who commands justice, while he is on a straight path?