فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا

(در آن جا) بنده‏ای از بندگان ما را يافتند كه رحمت (و موهبت عظيمی) از سوی خود به او داده، و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بوديم.

And they found a servant from among Our servants to whom we had given mercy from us and had taught him from Us a [certain] knowledge.