وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ

و ذاالنون [= يونس‏] را (به ياد آور) در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت؛ و چنين می‏پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت؛ (امّا موقعی كه در كام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمتها(ی متراكم) صدا زد: «(خداوندا!) جز تو معبودی نيست! منزّهی تو! من از ستمكاران بودم!»

And [mention] the man of the fish, when he went off in anger and thought that We would not decree [anything] upon him. And he called out within the darknesses, "There is no deity except You; exalted are You. Indeed, I have been of the wrongdoers."