وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

دو دريا يكسان نيستند: اين يكی دريايی است كه آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است، و آن يكی شور و تلخ و گلوگير؛ (امّا) از هر دو گوشتی تازه می خوريد و وسايل زينتی استخراج كرده می‏پوشيد؛ و كشتيها را در آن می‏بينی كه آنها را می‏شكافند (و به سوی مقصد پيش می‏روند) تا از فضل خداوند بهره‏گيريد، و شايد شكر (نعمتهای او را) بجا آوريد!

And not alike are the two bodies of water. One is fresh and sweet, palatable for drinking, and one is salty and bitter. And from each you eat tender meat and extract ornaments which you wear, and you see the ships plowing through [them] that you might see