مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَآئِمٌ وِظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ

توصيف بهشتی كه به پرهيزگاران وعده داده شده، (اين است كه) نهرهای آب از زير درختانش جاری است، ميوه آن هميشگی، و سايه‏اش دائمی است؛ اين سرانجام كسانی است كه پرهيزگاری پيشه كردند؛ و سرانجام كافران، آتش است!

The example of Paradise, which the righteous have been promised, is [that] beneath it rivers flow. Its fruit is lasting, and its shade. That is the consequence for the righteous, and the consequence for the disbelievers is the Fire.