وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِيَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِيَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

و كسانی كه از شما در آستانه مرگ قرارمی‏گيرند و همسرانی از خود به‏جا می‏گذارند، بايد برای همسران خود وصيت كنند كه تا يك سال، آنها را (با پرداختن هزينه زندگی) بهره‏مند سازند؛ به شرط اينكه آنها (از خانه شوهر) بيرون نروند (و اقدام به ازدواج مجدد نكنند). و اگر بيرون روند، (حقی در هزينه ندارند؛ ولی) گناهی بر شما نيست نسبت به آنچه در باره خود، به طور شايسته انجام می‏دهند. و خداوند، توانا و حكيم است.

And those who are taken in death among you and leave wives behind - for their wives is a bequest: maintenance for one year without turning [them] out. But if they leave [of their own accord], then there is no blame upon you for what they do with themselve

سوره  بقره آيه 240