وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ

آنان پراكنده نشدند مگر بعد از آنكه علم و آگاهی به سراغشان آمد؛ و اين تفرقه جويی بخاطر انحراف از حق( و عداوت و حسد) بود؛ و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود كه تا سرآمد معيّنی (زنده و آزاد) باشند، در ميان آنها داوری می‏شد؛ و كسانی كه بعد از آنها وارثان كتاب شدند نسبت به آن در شك و ترديدند، شكی همراه با بدبينی!

And they did not become divided until after knowledge had come to them - out of jealous animosity between themselves. And if not for a word that preceded from your Lord [postponing the penalty] until a specified time, it would have been concluded between