أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ

آيا به پرندگانی كه بالای سرشان است، و گاه بالهای خود را گسترده و گاه جمع می‏كنند، نگاه نكردند؟! جز خداوند رحمان كسی آنها را بر فراز آسمان نگه نمی‏دارد، چرا كه او به هر چيز بيناست!

Do they not see the birds above them with wings outspread and [sometimes] folded in? None holds them [aloft] except the Most Merciful. Indeed He is, of all things, Seeing.