وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدًا كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ

سرزمين پاكيزه 0و شيرين)، گياهش به فرمان پروردگار می‏رويد؛ امّا سرزمينهای بد طينت (و شوره‏زار)، جز گياه ناچيز و بی‏ارزش، از آن نمی‏رويد؛ اين گونه آيات (خود) را برای آنها كه شكرگزارند، بيان می‏كنيم!

And the good land - its vegetation emerges by permission of its Lord; but that which is bad - nothing emerges except sparsely, with difficulty. Thus do We diversify the signs for a people who are grateful.